Geland, maar nog niet geland
Door: Neelke
Blijf op de hoogte en volg Klundert
26 Oktober 2012 | Israel, Jeruzalem
Het zit er weer op, het is weer voorbij.
Nu ik dit schrijf, ben ik weer thuis, in de kou.
Maar, laat ik toch nog even een kort verslagje van onze laatste dag schrijven om in stijl af te sluiten.
Vrijdagmorgen hadden we geen tijd voor ontbijt afgesproken en we moesten 12 uur uit de kamers zijn. We mochten zelf weten wat we wilden doen.
Een deel van de groep vertrok al op tijd naar de gaarkeuken om ook dat nog te kunnen meemaken. Het bleek heel druk te zijn met vrijwilligers, omdat heel wat jongeren op vrijdagmorgen daar gaan werken om de sabbath goed te beginnen (een goede daad te doen).
Een aantal mannen ging naar de tunnel van Hizkia om die te doorwaden. Het water kwam soms tot aan hun dijen en het was erg donker binnen. Heel avontuurlijk. Ze hebben het erg leuk gehad met elkaar, onder het genot van vrolijk gezang over Jeruzalem... :)
Weer anderen gingen nog materiaal kopen en een klus afmaken. Ik ging zelf met nog een paar shoppen: laatste 'inkopen' doen en genieten van het mooie weer.
Voor diegenen die dat wilden hadden we om 1 uur bij een restaurant afgesproken te verzamelen en samen nog naar een huis van gebed te gaan en naar de graftuin.
Het huis van gebed is opgezet door Amerikanen (http://www.jerusalemprayercenter.com/) en er is daar de mogelijkheid om een soort gebedswandeling te maken in een daarvoor ingerichte zaal en in de tuin. Met zogenaamde gebeds-stations.
Persoonlijk vond ik het een erg fijne plek om tijd door te brengen met God. We werden trouwens ook heel hartelijk ontvangen, kregen water aangeboden en werden overgehaald samen te zingen. Ook hoorden we kort wat de oorsprong van het huis is.
Hierna nog even naar de graftuin waar ook weer allerlei groepen waren en waar gezongen werd.
Om 5 uur hadden we afgesproken een afsluitende maaltijd te hebben in de oude stad. Voor deze maaltijd waren ook de mensen bij wie we hadden gewerkt uitgenodigd. Een aantal mensen kwam en het was echt heel gezellig en goed en bijzonder met elkaar. Sommigen van hen spraken hun dank uit voor het werk dat we voor hen hadden gedaan. Het was te merken dat het op prijs gesteld werd. En niet alleen het werk, maar ook het contact en de aandacht.
Na de maaltijd liepen we terug naar het hotel en even later werden we opgehaald met een bus die ons naar het vliegveld bracht.
Daar wachtten ons de controles, vragen, nog meer checks en uiteindelijk een paar uur wachten op onze vlucht.
Natuurlijk was het erg gezellig met elkaar.
De vlucht ging prima en op Brussel stond onze taxi-chauffeur al te wachten met het busje met aanhangwagen.
De 3 die later waren gekomen (Gerrit, Gerbert en Arjen) gingen zelf naar huis met de auto en de eerste ronde van afscheid vond dus plaats op het vliegveld.
Rond 7 uur kwamen we aan in Klundert en was het echt tijd voor afscheid nemen. We hopen tot de reünie!
We zijn dus veilig en wel weer thuis (ik ga ervanuit dat ook degenen van buiten Klundert thuis zijn aangekomen) en nu kunnen we gaan 'verteren' wat we hebben gehoord en meegemaakt...en dat is veel!
En het normale leven komt weer op ons af en vraagt van alles..vandaar: geland, maar nog niet geland.
Bedankt voor het lezen van deze blog, bedankt voor alle reacties en leuke berichtjes. Het was erg fijn om te weten dat het thuisfront mee heeft geleefd en betrokken was. Bedankt!
Nu ik dit schrijf, ben ik weer thuis, in de kou.
Maar, laat ik toch nog even een kort verslagje van onze laatste dag schrijven om in stijl af te sluiten.
Vrijdagmorgen hadden we geen tijd voor ontbijt afgesproken en we moesten 12 uur uit de kamers zijn. We mochten zelf weten wat we wilden doen.
Een deel van de groep vertrok al op tijd naar de gaarkeuken om ook dat nog te kunnen meemaken. Het bleek heel druk te zijn met vrijwilligers, omdat heel wat jongeren op vrijdagmorgen daar gaan werken om de sabbath goed te beginnen (een goede daad te doen).
Een aantal mannen ging naar de tunnel van Hizkia om die te doorwaden. Het water kwam soms tot aan hun dijen en het was erg donker binnen. Heel avontuurlijk. Ze hebben het erg leuk gehad met elkaar, onder het genot van vrolijk gezang over Jeruzalem... :)
Weer anderen gingen nog materiaal kopen en een klus afmaken. Ik ging zelf met nog een paar shoppen: laatste 'inkopen' doen en genieten van het mooie weer.
Voor diegenen die dat wilden hadden we om 1 uur bij een restaurant afgesproken te verzamelen en samen nog naar een huis van gebed te gaan en naar de graftuin.
Het huis van gebed is opgezet door Amerikanen (http://www.jerusalemprayercenter.com/) en er is daar de mogelijkheid om een soort gebedswandeling te maken in een daarvoor ingerichte zaal en in de tuin. Met zogenaamde gebeds-stations.
Persoonlijk vond ik het een erg fijne plek om tijd door te brengen met God. We werden trouwens ook heel hartelijk ontvangen, kregen water aangeboden en werden overgehaald samen te zingen. Ook hoorden we kort wat de oorsprong van het huis is.
Hierna nog even naar de graftuin waar ook weer allerlei groepen waren en waar gezongen werd.
Om 5 uur hadden we afgesproken een afsluitende maaltijd te hebben in de oude stad. Voor deze maaltijd waren ook de mensen bij wie we hadden gewerkt uitgenodigd. Een aantal mensen kwam en het was echt heel gezellig en goed en bijzonder met elkaar. Sommigen van hen spraken hun dank uit voor het werk dat we voor hen hadden gedaan. Het was te merken dat het op prijs gesteld werd. En niet alleen het werk, maar ook het contact en de aandacht.
Na de maaltijd liepen we terug naar het hotel en even later werden we opgehaald met een bus die ons naar het vliegveld bracht.
Daar wachtten ons de controles, vragen, nog meer checks en uiteindelijk een paar uur wachten op onze vlucht.
Natuurlijk was het erg gezellig met elkaar.
De vlucht ging prima en op Brussel stond onze taxi-chauffeur al te wachten met het busje met aanhangwagen.
De 3 die later waren gekomen (Gerrit, Gerbert en Arjen) gingen zelf naar huis met de auto en de eerste ronde van afscheid vond dus plaats op het vliegveld.
Rond 7 uur kwamen we aan in Klundert en was het echt tijd voor afscheid nemen. We hopen tot de reünie!
We zijn dus veilig en wel weer thuis (ik ga ervanuit dat ook degenen van buiten Klundert thuis zijn aangekomen) en nu kunnen we gaan 'verteren' wat we hebben gehoord en meegemaakt...en dat is veel!
En het normale leven komt weer op ons af en vraagt van alles..vandaar: geland, maar nog niet geland.
Bedankt voor het lezen van deze blog, bedankt voor alle reacties en leuke berichtjes. Het was erg fijn om te weten dat het thuisfront mee heeft geleefd en betrokken was. Bedankt!
-
29 Oktober 2012 - 08:49
Berthine:
Hai Neelke, jij ook super bedankt voor je verslagen! en sterkte met het laten landen...en met het oppakken van het leventje in ons koude kikkerlandje!
grtjs berthine -
29 Oktober 2012 - 09:44
Gerrit:
Hoi Neelke
Jij heel hartelijk bedankt voor al die uren soms alleen nog in het hotel om een mooi verhaal te schrijven.
Ook al heb ik het zelf mee gemaakt en al was ik er zelf bij het was gaaf om je stukjes te lezen
Thanks Gerrit -
29 Oktober 2012 - 10:30
Angelique:
Ik vroeg me toch steeds af wie die stukjes elke keer schreef. Ik zag een hoop namen voor bij gaan maar het werd mij niet duidelijk. Nu weet ik het : "neelke"! bedankt voor je leuke stukken die je geschreven hebt. Ik zou zo graag een keer naar Israel gaan! Nikkie had het er vanmorgen ineens over. Bestaat Israel mama en waar is dat, kunnen wij daar een keer naar toe? Dus wie weet mag ik alles waar over je geschreven hebt ook een keer zelf zien en ervaren. Bedankt! -
29 Oktober 2012 - 12:25
Carla:
Hoi Neelke,
Mooi om de verslagen nog eens terug te lezen! wat een werk, echt super!
En nu weer wennen.... wat en narigheid die kou he?!
bedankt en groetjes,
Carla -
29 Oktober 2012 - 21:57
Han En Betsie:
Hoi Neelke,
Super bedankt!! geweldige verhalen, Joanne heeft een goede smaak voor vriendinnen!!
Han en Betsie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
