Hard werken, heftig, Holocaust, Yad Vashem

Vanmorgen moesten we weer vroeg uit de veren en om 7.15 u zaten we aan het ontbijt.
Rond 8 uur vertrokken we naar diverse projecten. Een aantal gingen verder waar ze gebleven waren, een aantal gingen naar een nieuw project en een aantal wisselden van project.

Arjen is met Gerbert en Mieke gaan tuinieren en zij hebben behoorlijk wat werk kunnen verzetten: van het omzagen van bomen en het repareren van een sproei-installatie tot het wieden van onkruid en het planten van nieuwe plantjes. Het zag er uiteindelijk weer mooi uit en de mevrouw was hen erg dankbaar.

Gerrit vDdH, Marc, Maarten en Eric zijn verder gegaan met het dak bij ‘limping George’. Eerst is het oude dak van binnen open gemaakt – wat erg veel stof en vuiligheid gaf, ze waren na het werk helemaal grijs en onherkenbaar - is het dak van buiten voorbereid en hebben ze een draagbalk op maat gemaakt. Het is een hele klus, maar het is te zien dat ze weten waar ze mee bezig zijn. Ik heb er bewondering voor…

Machda, Joke en Han zijn bij een mevrouw gaan sauzen en behang aftrekken/afbikken. Ook zij waren bedekt met vuil, maar hebben wel veel kunnen doen.

Betsie D, Carla en Adriënne hebben bij ‘For Zion’s Sake’ broeken uitgezocht (voor die emigranten waar ik al eerder over schreef). Verder hebben ze broeken uitgezocht en hebben ze ook nog een aantal broeken uitgezocht. Tussendoor konden ze zich nuttig maken door het uitzoeken van broeken. En met broeken bedoelen we dan voornamelijk spijkerbroeken.

Jeanine, Lien hebben allerlei klusjes gedaan bij Jemima: naaien, verstellen, dingetjes verven, etc. Ondertussen hebben de dominee en Jannie E nog meer olijven geplukt. Zo leer je nog eens nieuwe dingen op zo’n reis…

Betsy T, Jannie dF en ikzelf zijn weer naar ons ‘vrouwtje’, Janet, geweest. Eerst stonden we daar wederom voor een gesloten deur, maar na enige tijd troffen we haar weer ergens aan, lopend door de stad. We hebben wat op kunnen ruimen, maar veel weggooien konden we helaas niet, omdat ze alles direct weer uit de container trok. Ze had er veel moeite mee dat wij haar spullen zo maar weggooiden en raakte in paniek. We hebben daardoor niet meer kunnen doen dan dingen opstapelen, sorteren/organiseren en aan de kant zetten, zodat er wat meer ruimte ontstond. Uiteindelijk was ze wel blij en verontschuldigde ze zich voor haar gedrag. Ach…we kunnen wel wat hebben…

En wat betreft Willem en Gerrit vW? Tsja, wat doen die eigenlijk? ;)

’s Middags kwamen we allemaal samen bij Yad Vashem, een museum en monument ter nagedachtenis aan de Holocaust. In groepjes hebben we rond gelopen. In het museum is ontzettend veel te zien en te lezen, zo veel dat het niet allemaal in 1 middagje te doen is. Persoonlijk vond ik de verhalen van de overlevenden (filmpjes) erg indrukwekkend om te horen. Wat die mensen allemaal hebben meegemaakt?!
Ongelofelijk om te bedenken wat er allemaal is gebeurd en je af te vragen hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren. Hoe kunnen mensen elkaar zoiets aandoen? Aan de andere kant: wij hadden het ook kunnen zijn, dergelijke dingen gebeuren nog steeds.
In Yad Vashem is ook een zaal waar alle namen in mappen geregistreerd staan die overleden zijn tijdens WOII. Deze mappen staan in een soort lampenkap-vorm op planken en er zijn ook planken leeg voor alle slachtoffers die niet bekend zijn. Dan is er ook nog een kindermonument: een donkere zaal waar 1 of 2 kaarsen branden die door allemaal spiegels duizenden keren worden gereflecteerd en waar de namen van kinderen die zijn overleden tijdens de Holocaust worden voorgelezen. Wow…
Kortom, iedereen was onder de indruk en had wat tijd nodig om alles te verwerken.

Weer terug in het hotel hadden we na wat vrije tijd diner en daarna evaluatie. We hebben het gehad over de projecten en Gerrit heeft de avond afgesloten met het lezen van Mattheüs 24, waar het gaat over de wederkomst. Zijn we er klaar voor? Zijn we voorbereid?

Om de dag luchtig af te sluiten: vandaag gebeurde er iets vreemds. Er stond een man in de lift. Dat is niet zo vreemd, maar normaal gesproken laat je iedereen uitstappen op de juiste verdieping, toch? Deze man heeft zijn kamer op de 11e verdieping en bij hem in de lift stapte een vrouw die haar kamer heeft op de 6e verdieping. Maar denk je dat ze eruit mocht? Nee! Hij zorgde ervoor dat ze helemaal mee ging naar de 11e, drukte daar op alle knoppen – de lift stopt dan dus op elke verdieping – en zei: nou, succes hè, goede reis! Nou vraag ik je…

Wie die man was? Onze enige, echte Alewijn…