(Wo)men at work!

Gerrit, Gerbert en Arjen zijn gearriveerd! Het was laat vannacht, maar ze zijn er. De groep viel hen gelijk tegen, want niemand heeft hen 's nacht opgewacht en welkom geheten: iedereen sliep al :) Maar ach...wat verwacht je als je om 2 uur 's nachts aankomt?!

En, Han is vandaag jarig! Zijn leeftijd zullen we onbesproken laten, degenen die het weten, die weten het en de rest heeft pech :)
Hij had wat ballonnen op zijn deur, een slinger om zijn stoel en een speld met de leeftijd vermeld op zijn shirt. Hartstikke feestelijk allemaal!

Na het ontbijt verdeelden we ons in groepen en vertrokken we naar de diverse projecten.
Een groep mannen met bouwtechnisch inzicht (Marc, Maarten, Gerrit, Willem, onder leiding van Koen) zijn naar een huisje gegaan van een oude man die een dak heeft dat lekt en waar een paar balken van verrot zijn. De mannen hebben een plan gemaakt, materiaal ingekocht, gereedschap geregeld, etc. Deze man is ook slecht ter been en hij komt nauwelijks buiten. Douchen is ook lastig voor hem, aangezien hij een badkuip heeft. Als er tijd genoeg is, willen de mannen dit bad er ook uit slopen, zodat hij er met de rolstoel makkelijk bij kan.
Betsy T. en ik zijn naar een oud vrouwtje geweest, waar het de bedoeling was dat we wat op gingen ruimen. Maar, aangezien wij onaangekondigd kwamen, overvielen we haar en reageerde ze nogal gestrest en verward op ons bezoek. We hebben haar toch nog wat kunnen helpen door haar aan te kleden (ze liep rond in pyjama), haar voeten te wassen en nagels te knippen, haar vloer te vegen en een paar dingetjes op te ruimen. Waarschijnlijk gaan we volgende week terug om verder op te ruimen (er is bijvoorbeeld een kamer die helemaal vol staat met rommel...) en het plafond schoon te maken en kale plekken te witten (de bladders hangen er aan). We zijn nog wel even gezellig falafel gaan eten met haar.

Er waren ook nog andere projecten: er zijn er die naar Bethlehem zijn geweest om daar mee te helpen met kleding verstellen, fruitsalades maken, olijven plukken (samen met jongens met een verstandelijke beperking, 1 was er zelfs blind! (olijven plukken op een ladder!)), spekjes rijgen (voor snoep happen); er zijn er die zijn gaan verven (maar het moet niet té mooi worden, want dan gaat de huur omhoog); er zijn er die mogelijke nieuwe projecten zijn gaan bekijken; er zijn er die kleding zijn gaan uitzoeken (die kan door emigranten die nieuw zijn in het land voor weinig geld worden gekocht), etc. De verhalen die aan het eind van de dag werden uitgewisseld, waren heel verschillend. De één heeft zich meer van nut kunnen maken dan de ander, maar allemaal hebben we nieuwe ervaringen opgedaan. Het was wel een beetje jammer dat sommige projecten niet genoeg waren voorbereid, waardoor het niet duidelijk was wat er gedaan moest worden, materiaal niet aanwezig was en dat soort problemen. Misschien ook deels wel een cultureel verschil...

Eind van de middag moesten we terug zijn in het hotel en vertrokken we met z'n allen naar de Klaagmuur, of eigenlijk: de Western Wall (westelijke muur). Daar wordt iedere vrijdagmiddag het begin van de Sjabbat ingeluid. Allerlei mensen verzamelen zich bij de muur en bidden, zingen en dansen daar. Aan de mannenkant (mannen en vrouwen zijn gescheiden en mogen niet samen bidden) was een aparte ruimte waar op een iets intiemere manier gebeden werd en uit de Thora gelezen werd. Ook waren daar mensen die uitleg gaven. Voor de mannen was het bijzonder om hier bij te mogen zijn, ook al gaat het allemaal in het Hebreeuws. Het was indrukwekkend om te zien hoe al deze mensen zich verzamelen en bij de muur komen om te bidden en samen te zijn. Zo toegewijd en ook zo blij (gedans). Het was een drukte van belang. Wat dat betreft kunnen wij daar nog van leren...
Aan de andere kant riep het bij mij ook vragen op: wat is nou mijn positie ten opzichte van de Joden? Hoe zit dat met de Messias die zij ontkennen? Hoe zit het met verzoening voor de Joden? Is het bidden bij de muur extra bijzonder: het maakt toch niet uit waar we bidden? Lastig allemaal! Maar, deze reis is ook bedoeld om vragen op te roepen en ons aan het denken te zetten.

Terug in het hotel hebben we samen met een Nederlands stel dat hier woont een heus Sjabbatsmaal gevierd. Erg mooi om dat zo mee te maken, met alle gebeden, zegeningen, liederen en symbolen. We dronken gezamenlijk wijn en aten wat brood, daarna begon de echte maaltijd. Het klinkt als avondmaal, maar dát is het niet. Hoe dan ook, het is een mooi, samenbindend gebeuren.
Aansluitend hebben we genoten van heerlijke verjaardagstaart van Han! Echt een feestje!

Toen was het tijd om eens wat in te halen met het schrijven van de blog, want jullie wisten niet eens of wij wel veilig en wel uit de woestijn waren gekomen. :) Daarna de dag in stijl geëindigd met een afzakkertje in een gezellige pub in de buurt van het hotel. De sjabbat was ingeluid...